از اربعین و بغض حسینی که می
گذریم، دوباره انگار فریاد یتیمی مان
جلی تر به گوش می رسد!!
گوش فرا دهید!! این صدا از رضوان
رضوی است .
همان قطعه از بهشتی که در غربت آل
یاسین سرزمین خورشید را مجاور نام کرد!
آرمیدن سلطانی، به ارض توس .
پادشاهی در خاک خراسان که چه
تماشایی حاتم بخشی میکند!
برای زائری که به جای همه ی راه های
به مقصد نرسیده؛ خسته است و به
جای همه دردهای مرهم نچشیده،
شکسته!
رضا میشود قبله ی حاجات، میشود
پناه.
منبع
درباره این سایت